SOKAK ÇOCUĞU

Bir güzel çocuk gördüm bugün
Kirlerle kaplı yüzünde,
Umutla parlayan,
Kömür karası gözleri,

Bir güzel çocuk gördüm bugün.
Yırtık tişörtü,
Delik ayakkabısı içinde,
Ama mağrur, ama yiğit duruşlu,
Kirli yüzünde toplamış,
Onca masumiyeti,

Bir güzel çocuk gördüm bugün.
Küçük elleri kirden çatlak, çatlak.
Yüzünde kurumuş burun akıntıları,
Kolu ile sildikçe,
Dağılmış yanaklarına,
Yarı çıplak bedeni,
Karıştırdığı çöplerle,
Renk değiştirmiş sanki.
Buğday sarısı teni,

Bir güzel çocuk gördüm bugün.
Herkesin, hepimizin,
Yanından geçerken burun kıvırdığımız.
Onun, bunun, şunun çocuğu dediğimiz.
Oysa o bir türkü,
Bizim diyemediğimiz,
Bizim çocuğumuz.

Bir güzel çocuk gördüm bugün.
Her gün görüp de görmezden geldiğimiz
Halini bilip de bilmezden geldiğimiz.
Açlıktan ağıtlarını duymazdan geldiğimiz.
Kapı komşumuz.
Yan komşumuz.
Ön komşumuz.
Sokak komşumuz.
Bir sokak ilerde yada geride,
Sağda, solda.
Ne fark eder nerede olduğu,
Nasıl olduğu,
O bizimle yaşıyor.
Bizimle her yerde,

Bir güzel çocuk gördüm bugün.
Sahi o çocuk neden okula gitmiyor.
Neden bayramlığı yok.
Ayakkabısı, tişörtü,
Neden kışın elleri üşüyor.
Ayakları çıplak.
Sırtı yalınkat.
Neden bu çocuk çöp karıştırıyor.
Yaşıtları oyun oynarken.
Dahası neden bu çocuğun,
Kuru bir ekmeği yok.
Başka çocuklar çikolata yerken.

Bir güzel çocuk gördüm bugün.
Ardında bir uyuz köpek yavrusu,
Çöplükte bulduğu bir parça ekmeği,
Paylaşmayı bilmeyenlere inat.
Bir kendi ısırıyor bir köpeğe veriyor.

Bir güzel çocuk gördüm bugün.
Sırtındaki, yüzündeki,
Kirin pasın altında
Hala kaybolmamış
Çocukça masumluğu
Kirli yüzüne vuruyor.
Işık gibi saflığı,

Bir güzel çocuk gördüm bugün.
Oyuna çevirmiş kendince.
Bir çöp bidonundan, diğerine koşmayı,
O çocuk,
Senin, benim, şunun, bunun, onun.
O çocuk hepimizin çocuğu.