Baharı aradım bugün

Baharı aradım dağlarda bu gün
Eskiden gül açan yerlerde güller yok
Kır çiçekleri mahsun kalmış
Bir orada bir burada yalnız başına
Menekşeler yok olmuş, sümbüller yok.
Nergisler yok,
Gelincik çiçekleri ezilmiş
Canavar makinelerin toynakları arasında
Çığlıkları kaybolmuş Canavar makinelerin motorlarının sesinde
Sıklamenler saklanmış kaya kovuklarında
Gün gülüz çiçekleri açmaz olmuş korkudan
Kimseler bizi görmesin diye,
Baharı aradım dağlarda bugün.
Bir sapada bir palamut ağacı
Yarı yanmış, yarı balta yarası belinde
Öylece bekliyor orada tek başına mahzun
Sanki dibinden çıkmış Üç beş fideden birini kurtarmak ister gibi,
Direniyor inatla zamana
Çevresinde birkaç melengiç ağacı
Üç beş çam,
Onlarda kendi gibi yaralar içinde
Kol kanat kırık
Baharı aradım dağlarda bugün
Üç beş yaban kuşu sessiz sinmiş,
Bir böğürtlen çalısına,
Kimseler duymasın der gibi
Ötmek yerine fısıldaşıyor sanki
Arada bir uçup dolaşıyorlar
Bir yuva kuracak yer arar gibi
Ama ne bir ağaç var
Ne bir kovuk, yuva yapacak
Bir ibibik kuşu
Bir ileri bir geri, bir telaşla gidip gelmekte
Durmadan; Kendince bir şeyler söyleyerek
Yeni sürülmüş bir tarlada
Beklide bir tezeğin dibine yaptığı
Yuvasını aramakta.
Ama ne mümkün bulmak
Baharı aradım bugün
Bir tepeden bir tepeye koştum durdum
Ha burada ha şurada diye
Bir pınar vardı, bir derenin başında
Çobanlığımızda suyun içerdik
Ağustosun sıcağında,
Başında bir çam ağacı vardı kesmişler.
Etrafında yaban hambelisleri, pürenler vardı.
Pınar kuruyunca onlarda kurumuş
Taş doldurmuşlar gözüne
Güzelim pınarın.
Can verirdi etrafına, yazlı, kışlı.
Durmadan akardı.
Baharı aradım dağlarda bu gün
Bulmak ne mümkün hey hat!
Koştum dağdan dağa,
Döndüm
Öylece eli boş
Yorgun argın.